Invloed van droogte op de douglasspar:
Droogtekenmerken hebben meer invloed dan het type locatie en de opstanddichtheid...
De douglasspar is een wijdverbreide geïntroduceerde soort in Europa en is vaak voorgesteld als een veelbelovend alternatief voor meer droogtegevoelige soorten. Recente veldwaarnemingen tonen echter aan dat deze soort gevoeliger is, waardoor zijn vermogen om me droogte om te gaan in het gedrang komt.
In een studie uitgevoerd in Zuid-België werd de groeireactie van de douglasspar op droogte onderzocht, rekening houdend met een aantal droogtekenmerken (periode, intensiteit en voorkomen), locatieomstandigheden (waterbalans, waterbeschikbaarheid) en opstanddichtheden. In totaal werden 360 bomen tussen 48 en 67 jaar oud gevolgd op 24 locaties in Wallonië.
De resultaten van de studie tonen aan dat de groei van de douglasspar tijdens droogteperiodes gemiddeld afnam, ongeacht de kenmerken van de droogte en de omstandigheden ter plaatse. De bomen herstelden zich altijd, maar niet altijd met maximale veerkracht. De droogtekenmerken hadden een grotere invloed op de reactie op droogte dan de kenmerken van de locatie en de opstand. De negatieve effecten op de groei waren bijvoorbeeld het grootst tijdens vroege droogtes (in vergelijking met late droogtes) en tijdens intensere en opeenvolgende droogtes. De dichtheid van de opstand had geen significant effect.
Concluderend kan gesteld worden dat de Douglas het best bestand is tegen droogtes wanneer de droogtes laat plaatsvinden, minder intens en niet opeenvolgend zijn en wanneer de bomen op waterarme plekken staan. Beheerders worden daarom geadviseerd om niet te veel op deze soort te vertrouwen en de soortenrijkdom te vergroten om de stabiliteit van de bossen te verbeteren.
Guisset C., Dendoncker M., Vincke C., Ponette Q. (2024). Drought timing, intensity, and consecutiveness have more influence on Douglas fir growth response than site conditions and stand density in European temperate climate. Forest Ecology and Management 569 : 122177.)