Ministerie wil geen neen horen

Het ministerie roept de coalitieteam bijeen en stuurt op het laatste moment (12 mei... 5 dagen voor de beslissing) nog een "waakhond" om te proberen de leden over te halen van gedachten te veranderen en hun bezwaren achter te laten bij het masterplan en het operationele plan voor een kandidatuur als Nationaal Park voor de grensregio Kalmthoutse Heide.

Dit bewijst dat een NP-besluit een politiek initiatief en subsidiekwestie is, die niets te maken heeft met de natuur, biodiversiteit, bescherming van kwestbare biotopen en hun rechthebbenden.

De inhoud van deze plannen (die aan beide zijden van de grens zal "moeten" worden toegepast indien ingediend/goedgekeurd), in combinatie met het voorontwerp van decreet is een blanco cheque te noemen. 
Het decreet is niet gericht op verbetering van de biodiversiteit, maar zou veel geld moeten opleveren voor een heleboel verstorende activiteiten. Dit alles is verpakt in half of ongedefinieerd kader, onzekere voorwaarden die onderhevig zijn aan latere wetswijzigingen... Een risico dus, een bedreiging voor de toekomst van de terreinen van de eigenaren - hun bewoners, hun fauna en flora. 

Gelukkig wordt het project nu ook ten noorden van de grens steeds meer in twijfel getrokken... 
De Belgische kandidatuurprocedure brengt schade toe aan het lopende GGA-proces, welk veel beter verloopt in Nederland.
Dat blijkt uit de vele mededelingen van diverse Nederlandse instanties die zich zorgen maken over de wending, het gebrek aan transparantie, draagvlakte, communicatie, dialoog en de wijze waarop het belgisch ministerie niet van plan lijkt te zijn de bezwaren en vrijekeuze van belanghebbenden om niet aan haar "competitie" deel te nemen, te accepteren en dus respecteren.  Lees onderaan deze blog de brief geschreven door Brabants Particulier Grondbezit tav de getroffen nederlandse gemeenten.

 

De bijzondere commissie (bestuurorgaan van de grenspark) die zal moeten stemmen over de indiening van de aanvraag is (desondanks talrijke pogingen van een minderheid van haar leden om het recht te zetten) nog steeds een voorbeeld van onevenwichtigheid, de samenstelling is niet representatief.
Gevaarlijk, zeker als er een belangrijke stemming moet plaatsvinden (maar waarschijnlijk net daarom in stand gehouden). 

 

Stichting AnBeRo en haar vrijwilligers - particulieren die zich al vele generaties inzetten, ook binnen die bijzondere commissie - blijven alles in het werk stellen om een correcte, representatieve, legitieme en serene situatie tussen de leden van het op dit moment « problematische » grensoverschrijdende park te herstellen, zonder dat men zich daarvoor blindelings aan een megalomaan nationaal parkproject moet binden.

We waarderen uw steun, bedankt hiervoor.